درک و درد همزادند

درک و درد همزادند،

اگر می خواهی دردمند نباشی، نباید اهل درک باشی،

اگر اهل درک نباشی دردمند نخواهی بود،

اما دردمند نبودن معنایش این نیست که زندگی آسوده تری داشته باشی

بلکه بخاطر نداشتن یک زندگی اصیل، رنجور خواهی بود

استاد پناهیان

نظر مرحوم صفایی حائری(عین صاد) در مورد تقلید از رهبری!

پس از رحلت امام(ره)، با اذن مرحوم آیت‌الله «اراکی»، از امام(ره) تقلید می‌کردم. بعد از آیت‌الله اراکی تصمیم گرفتم به یک مرجع زنده رجوع کنم.

در آن زمان جامعة محترم مدرسین، هفت نفر را به‌عنوان مرجع معرفی کرده بود. من از مرحوم صفایی پرسیدم از بین این هفت نفر کدام‌یک اعلم است؛ ایشان فرموندکه هیچ‌کدام بر دیگری رجحان ندارند و همه در یک سطح هستند. 

ایشان سه نفر را به ترتیب نام بردند:

اول آیت‌الله «خامنه‌ای»[مدظله‌العالی]، دوم آیت‌الله «مؤمن» حفظه الله تعالی ـ که البته جامعة مدرسین ایشان را معرفی نکرده بود ـ و سوم آیت‌الله «شبیری زنجانی» ادام الله ظله؛

سپس گفتند حالا که هم ‌سطح هستند تقلید از رهبری و حمایت ایشان و تقویت ایشان  با فراهم کردن زمینه رسیدن  وجوهات به  ایشان، رجحان دارد؛ زیرا ایشان کشور را اداره می‌کند و اگر  امکانات مالی ایشان تقویت شود، در تقویت پایه‌های انقلاب مفیدتر خواهد بود.

عین.صاد؛ مردی که نمی‌شناختیم

توصیه مردی که متهم به مخالفت با نظام و رهبری بود!!!

من معتقدم تضعیف این نظام، جنایت،

توجیه رفتارهای نامناسب افراد و کارگزاران این نظام، حماقت

و تکمیل کمبودها و کاستی‌ها، رسالت ماست

وظیفه ای به دور از توجیه و تضعیف 

(نگاهی به مشی سیاسی مرحوم علی صفایی حایری)

یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله

1)      اگر انسان بتواند همانطور که در اوج رنج ها و بی کسی ها خدا را عمیق و مخلصانه صدا می زند، در حالت رخاء و نعمت هم همانطور خدا را صدا بزند و احساس وابستگی محض به خدا داشته باشد، به اوج معرفت و صفای باطن رسیده است.

ما همیشه شدیدا به خدا وابسته ایم کافی است دائما به این توجه کنیم

استاد پناهیان

انتظار ما از حجت و انتظار ما برای حجت!

روح انتظار با دستیابى به‏ امن‏ و رفاه‏ و رهایى‏ که آرمان‏هاى انسان معاصر و شاید خود ما هم باشد، آرام نخواهد گرفت و کسانى که همراهى حجّت و معیّت محمّد و آل محمّد را مى ‏خواهند‌، نمى‌‏توانند تا این سطح قرار بگیرند و تا این حدّ آرام باشند، که انسان معاصر چه بسا بتواند با تکیه بر علم و عقل و عرفان، بدون نیاز به وحى و مذهب تا این مرحله گام بردارد و با عقل جمعى و روح جمعى و غریزه جمعى به این مهم نائل آید.

پس ما که از ضرورت وحى‏ و اضطرار به حجّت‏ و انتظار حجّت‏ دم مى ‏زنیم،

باید از اول حساب را روشن کنیم و سنگمان را حق کنیم؛

چون ما مدعى هستیم که آدم براى بیشتر از هفتاد سال برنامه‌‏ریزى شده

و معتقد هستیم که بافت و ساخت انسان و جهان با این سطح از رفاه و امن و رهایى، سازگار نیست.

تحول نعمت‏‌ها و محدودیت‌‏ها و خودآگاهى و مرگ‌‏آگاهى، آدمى را در متن رفاه، راحت نمى‌‏گذارد و در شب عروسى به فکر عزا و بارهاى سنگین فرداها مى‌‏اندازد.

اگر ما مسأله‏ قدر و استمرار و ارتباط هاى حتى محتمل و پیچیده با عوالم مشهود و غیب را در نظر بگیریم و اگر ما براى این وسعت، طرح و تدبیر و تربیت و تشکّل را دنبال کنیم، ناچار انتظار ما از حجّت و انتظار ما براى حجّت شکل دیگرى مى‏‌گیرد و انتظار ما در جایگاه خویش مى‌‏نشیند.

 

 

از ما نیست...

مشکلات زندگی

مشکلات 

مانع کار ما نیست

بلکه موضوع کار ماست

استاد صفایی حائری

گام اول توحید

ریشه غفلت

بشارت بزرگ استاد